Charakterystyka i pochodzenie: Imbir jest wysoką, dochodzącą do 2 m, byliną z klasy roślin jednoliściennych. Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, Chin i Indii Zachodnich. W Europie jest znany od około 2000 lat. Odgrywał znaczną rolę w handlu średniowiecznym.

Nazwa łacińska: Zingiber officinale

Opis: Z bulwiastych, mięsistych kłączy wyrastają lancetowate Uście, przypominające liście trzciny. Pędy kwiatostanowe są krótkie i zakończone kłosem żółto-fioletowych kwiatów.

Uprawa: Imbir uprawiany jest w tropikalnych rejonach Azji, Ameryki Południowej i Afryki Zachodniej. Największymi jego producentami są Nigeria, Sierra Leone, Malezja, Japonia, Chiny, India i Brazylia. Do nas imbir sprowadzany jest z Indii i Wietnamu. W Chinach produkowany jest również imbir kandyzowany. Korzeń po obraniu kilkakrotnie płucze się zimną wodą, aby pozbawić go gorzkich substancji, a potem kandyzuje w roztworze cukru. W zależności od sposobu przygotowania rozróżniamy kilka rodzajów imbiru. Czarny, nie obrany, pochodzi z Barbadosu, a biały, obrany – z Bengalu.

Zawartość: Charakterystyczny zapach powodowany jest przez olejek lotny, a ostry smak daje gingerol. Oprócz tego kłącze zawiera cukier, żywicę, skrobię i inne składniki.

Działanie: Ostry, aromatyczny imbir wpływa korzystnie na trawienie i powstawanie soków żołądkowych. Zapobiega wzdęciom, pobudza apetyt, działa wzmacniająco na żołądek.

Zastosowanie: Imbir ma aromat silnie korzenny, smak palący i korzenny. Stosuje się go do produkcji gorzkich likierów, np. benedyktynki, ponczów owocowych i soków, a w Anglii do produkcji piwa imbirowego. Jako przyprawy używa się suszonych kłączy całych, mielonych, kandyzowanych w cukrze lub marynowanych i polewanych syropem. U nas używa się imbiru do przygotowania sucharów (zwłaszcza w tradycyjnej kuchni słowackiej), budyniów, różnych słodyczy, cukierków, kompotu gruszkowego i dyni marynowanej.

Dodaje delikatnego smaku zupie drobiowej, owocowej, mięsnej, fasolowej, ziemniaczanej, różnym sosom, potrawom z drobiu, wszystkim potrawom z ryżu. Imbirem zmieszanym z solą przyprawia się sery, potrawy mięsne, ryby, kury gotowane i warzywa. Imbir łagodzi smak pieczonego mięsa wieprzowego, szczególnie jednak nadaje się do kaczki pieczonej, mięsa mielonego i grzybów. Znany jest również ekstrakt imbirowy, zawierający aromatyczny olejek i ostre substancje żywiczne.