Charakterystyka i pochodzenie: Kapary to pąki kwiatowe rośliny Capparis spinosa. Pochodzi ona z Azji, obecnie rozpowszechniona jest zwłaszcza w Hiszpanii, Włoszech, na Bałkanach, we Francji i w Algierze. Z tych właśnie państw na rynki światowe sprowadzane są najlepsze gatunki kaparów, znanych jako dodatek do potraw w starożytnej Grecji i Rzymie.

Nazwa łacińska: Capparis spinosa L.

Opis: Kapar jest krzewem osiągającym zaledwie 1 m wysokości. Jego kwiaty mają średnicę około 50-70 cm, są białe lub różowe. Kwitnie w lipcu i sierpniu.

Zbiór: Zbiera się pąki kwiatowe (Flos capparis), które sortuje się według wielkości. Zebrane pąki pozostawia się przez pewien czas w cieniu, aby zwiędły, następnie przez trzy miesiące marynuje się je w soli lub w soli i oleju. Tak przygotowane kapary mają smak słono-kwaśny, lekko pikantny i zależnie od sposobu przygotowania, również cierpki. Gotowe kapary mają kolor ciemnozielony i wielkość ziaren grochu.

Zawartość: Ich skład chemiczny nie jest jeszcze dostatecznie zbadany. Najważniejszym składnikiem jest glikozyd rutyna (aż 5 %).

Działanie: W medycynie ludowej kapary były stosowane od czasów starożytnych i są stosowane do dziś jako lek przeciw różnym chorobom. Jednak niektórzy starożytni lekarze wspominali o ich szkodliwości, twierdząc, że pod ich wpływem powstaje skłonność do wzdęć i odruchy wymiotne.

Zastosowanie: Kaparów używa się jako dodatku do potraw lub roztartych w mieszankach z innymi przyprawami. Jest wielu smakoszy, którzy cenią wysoko ich specyficzny smak. Kapary stosowane są do przygotowywania różnych marynat i majonezów, do zimnych mięs, zimnych sosów, jako przyprawa do mieszanych sałatek rybno-mięsnych, pieczonej polędwicy wołowej, do ryb i drobiu. Niektórzy przyprawiają nimi gorące białe sosy do ryb i mięs, potrawy z pomidorami i sałatki śledziowe. Są smakosze uwielbiający kapary roztarte z solą, pieprzem i serem żółtym. Znane wszystkim śledziki anchoise trudno sobie wyobrazić bez kaparów.