Portulaka

Charakterystyka i pochodzenie: Portulaka siewna jest rośliną jednoroczną, osiągającą wysokość 30-50 cm. Pochodzi z Azji Zachodniej i zaliczana jest do najstarszych roślin uprawnych. Starożytni Egipcjanie cenili ją jako roślinę warzywną i przyprawową.

Nazwa łacińska: Portulaca oleracea

Opis: Portulaka ma wrzecionowaty, silnie rozgałęziony korzeń, łodygę mięsistą, pustą wewnątrz, czerwonawo nabiegłą. Liście są soczyste i mięsiste, odwrotnie jajowate. Kwitnie od czerwca do września. Istnieją również odmiany o pięknych kwiatach, uprawiane jako rośliny ozdobne. Kwiaty portulaki siewnej są osadzone pojedynczo w pachwinach liści lub na wierzchołkach pędów.

Uprawa: Portulaka lubi ciepłe rejony. Uprawiana jest w całej południowej i środkowej Europie. Nadaje się do uprawy zarówno w ogrodach, jak i na balkonach. Gatunek ten rośnie w stanie dzikim jako chwast w winnicach i przy drogach.

Zawartość: Portulaka zawiera dość dużo witaminy A i C, ponadto substancje mineralne, cukry, białka i inne składniki.

Działanie: W medycynie ludowej stosuje się mięsiste liście jako środek moczopędny, zapobiegający wzdęciom i działający nasennie.

Zastosowanie: Portulaka siewna ma niewyraźny zapach, w smaku jest cierpka i odświeżająca. Młode, ulistnione pędy zbiera się przed kwitnieniem, ponieważ potem twardnieją i nabierają ostrego smaku. Nasiona można wysiewać kilka razy w roku, aby mieć zawsze świeże liście. W kuchni europejskiej portulaka nie jest zbyt popularna. Częściej używana jest jako warzywo do przyrządzania sałatek niż jako przyprawa. Doskonała jest wiosenna sałatka z młodych liści portulaki z oliwą i octem. Można również zastępować nią kapary. Nie należy podawać jej z ziemniakami, smaki te bowiem nie tolerują się wzajemnie. Portulaka nadaje się do przyprawiania wszystkich zup, warzyw, sosów, ryżu i ciast. Świeże, drobno pokrojone liście wspaniale smakują z twarogiem, sałatą, pomidorami i ogórkami. Dla smakoszy podajemy przepis na wspaniałą zupę z portulaki: dwie czubate łyżki pokrojonych drobno liści portulaki, dwie czubate łyżki posiekanej zielonej fasoli, jedna łyżka drobno posiekanej cebuli, łyżeczka cukru; wszystkie te składniki gotować 15 minut w rosole, dodać kostki z chleba osmażonego na maśle: podawać posypaną natką trybuli.